Online marketing, Strategie

Google's Relevantie vs Facebook's Engagement

😅
Oeps, hier is het leegjes
Probeer een andere search of neem contact met ons op
🤔
Oeps, dat ging niet zo goed...
Het lijkt op een fout aan onze kant, onze developers zijn op de hoogte gebracht. Probeer een andere zoekopdracht of probeer het later nog eens.
👀
Bezig met zoeken
juli 2017
De ultieme strijd tussen search en social vindt in het moderne Westen plaats tussen Google en Facebook. Het bestaansrecht ‘antwoord’ versus het bestaansrecht ‘content’. Het is een strijd om de meeste time-on-platform.
Zo ongeveer iedereen gebruikt Google en evenveel mensen kennen de Facebook timeline. Aangekochte platformen worden ‘Facebooked’ of ‘Google-ish’. Ik denk dan aan de Instagram timeline en YouTube search. Google en Facebook willen zo veel mogelijk tijd van de gebruiker van hun platformen hebben. En beide beschikken over exponentieel groeiende databases aan content die ze proberen te prioriteren voor gebruikers. Wie doet dat beter?
Google
“Google's mission is to organize the world's information and make it universally accessible and useful.”

Zo oud als de mensheid is de vraag naar relevante informatie op een voor de mens relevant moment. Daaruit zijn goden, religies, ambachten, encyclopedieën en telefoongidsen ontstaan.

En sinds 1998 is daar Google.

Google search vervult je informatiebehoefte. Extreem goed. Zonder afleiding. En het verslaat daarin alles. Van startpagina’s tot altavista en van dokters tot telefoongidsen.

Een exponentieel groeiende database aan tekst, beeld en geluid die door Google is geïndexeerd geeft je antwoord op je vraag. Nee, nóg geen geur en gevoel. Komt nog.

Google prioriteert websites in organische of gesponsorde resultaten op basis van relevantie voor de gebruiker. 

Relevantie, relevantie, relevantie.

Google zoekt in milliseconden haar database af en serveert jou de top 10 resultaten.

Elke seconde zijn er 40.000 vragen aan Google. En dat aantal neemt nog dagelijks toe.

40.000. Er zijn 195 landen in de wereld. Dat betekent 205 vragen per land. Per seconde. Gemiddeld.

Door relevante resultaten te organiseren op onderwerp, actualiteit, kwaliteit en autoriteit heeft de gebruiker vaak aan de bovenste resultaten genoeg.

En anders is er altijd een extreme berg aan extra pagina’s beschikbaar. Of is herformulering van de vraag mogelijk. 

Google wordt elke dag beter in antwoorden. De mens wordt steeds beter in informatie vragen, zelfs met spraak.

Juist door alléén relevantie bij een concrete informatiebehoefte (search) te bieden, heeft Google bestaansrecht. En gebaseerd op de informatiebehoefte en sublieme vervulling van Google hiervan zal dit niet snel veranderen. 

Google is de slimste bakker, historicus en 100.000-stratenboek tegelijk.

En die hebben we altijd nodig. Dus we komen terug.
Facebook
“Facebook’s mission is to give people the power to build community and bring the world closer together.” Facebook vervult je behoefte aan interactie.

Zo oud als emotie is de behoefte aan interactie. Gezelschap. Liefde. Vriendschap. In Amerika heb je “Communities”. Groepen mensen die elkaar opzoeken en verzorgen.

En Facebook vervult de behoefte hiernaar verdomde goed.

Als jij houdt van extreem extravagante tattoos. Of de hele dag in een wolvenpak wilt lopen. Of een dierenactivist met sproeten bent. Dan is er sinds 2004 een community die er voor en met jou is.

En ook als je houdt van slechte grappen. Of Heineken. Of katten.

Dankzij Facebook.

Facebook is een moppenboek, je stamkroeg, tussen-kunst-en-kitch, de keukentafel van je beste vrienden, de achtertuin van je nicht in Australië en het schoolplein tegelijk. Plus wat fake news.

Je kunt gevolgd worden. Je kunt volgen. Je kunt communities bouwen. Je kunt interacteren.

Waar Google aan gebruikers heeft geleerd om informatie te vragen, heeft Facebook gebruikers geleerd dat ze niets hoeven te doen om informatie te krijgen.

Facebook heeft gebruikers ‘lui’ gemaakt. Je hoeft namelijk niet naar je stamkroeg, het schoolplein of moppen te onthouden.

Om jou zo lang mogelijk te laten consumeren, beloont Facebook informatie die prikkelt en interactie creëert.

Engagement.

In de extreme en groeiende hoeveelheid informatie kiest Facebook wat jij te zien krijgt. Zodat je dat zelf niet hoeft te managen.

En dat is op basis van informatie uit jouw communities, waar andere mensen mee interacteren. Op basis van engagement.

Of informatie van profielen waar je zelf in het verleden engagement mee hebt gehad.

Je komt in een vicieuze cirkel van je eigen content. En dat gaat vervelen.

Dus ga je Facebook anders managen. Of Facebook moet veranderen. Of je stapt over. Of je gaat terug naar de keukentafel van je beste vrienden.

Het zelf geclaimde bestaansrecht van Facebook is de creatie van communities. Je kunt in een oneindig aantal communities stappen. Zonder stamkroeg.

De groeiende hoeveelheid informatie is daarom een enorme bedreiging voor Facebook. En dan heb ik het nog niet eens over het uitserveren van de - lang niet altijd relevante - content van adverteerders.

Als Facebook blijft kiezen wordt Facebook straks als drugs. Extreem verslavend, maar totaal irrelevant om communities te bouwen.

Facebook moet de gebruiker leren hoe je haar ge(mis)bruikt. Zonder afkickverschijnselen.

Anders maakt de gebruiker het straks uit.
Facebook of Google
Google prioriteert op relevantie aan de hand van onderwerp, actualiteit, kwaliteit en autoriteit. Facebook prioriteert op basis van interactie en engagement. Google vraagt. Facebook geeft. Je leest het goed, je vraagt niet aan Google: Google vraagt aan jou. Wat jij wilt. Jouw vraag. Andersom bij Facebook. Je geeft geen updates aan Facebook, Facebook geeft updates aan jou. Drugs. Zonder dat je kunt kiezen welke. 

Ik denk dat de manier waarop Google informatie geeft duurzamer is dan de manier waarop Facebook informatie geeft. De essentie schuilt in de keuze van de gebruiker. Bij Google raakt de gebruiker nooit verveeld. Want er is altijd een nieuwe vraag en een in bepaalde mate relevant antwoord. Bij Facebook raakt de gebruiker uiteindelijk verveeld. Want hij zit in zijn eigen paradox. Uiteindelijk wil de gebruiker daaruit. En misschien wel met een vraag.

Thanks.

Reinier van Eijk
Marketing Directeur
reinier@condept.nl